الهی هب لی کمال الانقطاع الیک
خوشامدی به دلم خانه خانه ی توست
به لب رسان جامه که پر زمایع توست عبادتم ار روح میپسندد باز
صلات صاحب قبله که قبله خانه ی توست
شعری که گفتم با عنوانی که نوشتم تفاوتهای زیادی داره که تا حدودی با مطلب قبل (کوثر دل ) در ارتباطه . تو دل نوشته ی قبلی حرف از رازی زدم که با دیدن این شعر براتون معلوم میشه البته به قول استادم همه کس اهل نیست و ممکنه برا خبلیها غیر قابل فهم باشه (هنوز واسشون زوده) این که میگم هنوز واسشون زوده حرف من نیست حرف استادمه یعنی معتقد به اینه که هر کسی توی یک مقطع سنی باعشق روبه رو میشه ولی ممکنه بهش توجه نکنه من به صحت این حرف رسیدم
به خاطر اینکه یکی از دوستام وقتی باهاش صحبت میکردم میگفت این حالت رو باهاش در گیر شده اما بهش توجه نکرده و خیلی زود دل رو از اون تهی کرده
واقعا بدا به حال کسی که حتی توی عمرش یک بار هم عشق رو حس نکرده و تمام زنگیش رو غیر ذی روح گذرونده ....از دل نوشتمون غافل نشیمو سفره ی دلم رو براتون باز تر کنم . عنوان زدم هب لی کمال الانقطاع الیک مدونین چرا؟چون وقتی غیر خدا تو دل آدم میاد باید متوسل به دعایی بشی که خواهان جدایی از غیر خدا بشی راستش من اصلا میلی به جدایی از معشوق ندارم چون معنای عشق حقیقی برام زیاد محسوس نیست ولذتی رو که توی مجاز چشیدم خیلی خیلی خیلی زیاده
حاضر نیستم حتی یک لحظه ی کوتاه از زندگیمو بدون اون سر کنم شاید شما خواننده ی عزیز درک میکنید من چی میگم و نسبت به اون علم حضوری دارین
امیدوارم همینطور باشه البته استادم میگفت دعا نکنید که عاشق بشین ولی اگه عاشق شدین ازش استفاده کنید وبهش بی توجهی نکنید . حالا که نگاه میکنم میبینم حضرت استاد عجب حرف درستی زده به خاطر اینکه عاشق شدن دست ما نیست وهیچ کسی نیست که ادعا کنه من خودم خواستم بشم عاشق اگر این حرف رو زد بهش بگین همین الان عاشق من شو وشما میبینید که نمیتونه وصدق دل نوشته ی من تایید میشه به لطف خدا تو نوشته ی بعدی بیشتر در این رابطه با هم صحبت میکنیم.همیشه عاشق باشید.