تقریبا سه هفته ای میشد که ندیده بودمش..

اما دیگه مثه قبل نبودم ..

یعنی دست و پامو گم نکرده بودم ..

هواسم به کارام بود..

دلم  براش تنگ میشد ولی دیگه گریه نمیکردم ..

نمیدونم چرا ..

راستش خودم خیلی تعجب کرده بودم ..

هیچوقت نمیتونستم در رابطه با اون ،اینجوری باشم..

وقتی بهم گفت یک هفته میخوام برم مسافرت .. سعی کردم جلوی اون خودم رو خوشحال نشون بدم .

. بگم خیلی خوبه .. اما اون از تو چشمای من خوند که ناراحت شدم ..

ناراحت شدم از اینکه چرا یک هفته نمیتونم ببینمش..

من بیچاره از کار روزگار خبر نداشتم ..

فک میکردم اگه خودم رو مشغول کنم و به فکرش بسنده کنم .. این یه هفته هم به یاری خدا تموم میشه ..

اما چی شد... اتفاقی که هر گز فکرش رو نمیکردم ..

با هام تماس گرفت... موقعی که زنگ زد دلم لرزید.. کمتر پیش میومد که اون تماس بگیره..

خیلی خونسرد گفتم الو.. بفرمایید.. .. اونم گفت الو.. الو..دوباره گفتم بفرمایید .. سلام ..

بعد از یه احوال پرسی تقریبا کوتاه.. گفت من الان اومدم همون جایی که بهم آدرس داده بودی….

راستش خیلی خوشحال شدم .. از این که اونجا به فکر آدرسی بود که منننننن بهش داده بودم..

خیلی زیزکانه ابراز خوشحالی کردم ..

. ازش پرسیدم خوش میگذرونی؟ .. جواب داد.. هی…

کی میاین اصفهان ؟.. گفت بابام گفته هفته ی آینده بریم محل کار من.. جای با صفاییه..

محل کار بابت دیگه کجاست.. / ؟   نمیدونم .. اسمش رو بلد نیستم ..

تازه بچه ها میگن اونجا نزدیکه شماله .. فک کنم یک هفته ای  هم شمال افتادیم..

من که داشت قلبم از جا کنده میشد .. وقتی شنیدم قراره دو هفته ی دیگه هم نبینمش..

گفتم چه خوب .. حد اقل اینجوری یه هوایی تازه میکنی..

گفت آره ..راستی کلاسها کی شروع میشه؟.. گفتم تقریبا 15 شهریور ماه . ..

سعی کن خودت رو برسونی اصفهان.. ..

خوب کاری نداری؟.. قربونت برم .. خدا حافظ.. سریع از چای تلفن بلند شدم و مشغول کلرام شدم ..

به قلبم نگاه نکردم .. میدونستم اگه نگاش کنم گریه میکنه..

من رو هم به گریه مینداخت..

خیلی برام سخت میگذشت …

تا اینکه..

بهم گفتند تموم شد….

از مهمونی برو بیرون…

همیشه عاشق باشید..