پيام

«امير معظم»
91/10/22

+ *پير ما گفت:* *با ابرها راز مگوي*.. *پياله ها خاليست*.. *هر چه را رفتني باشد*.. *به گونه هاي او امّيد وار ترم*.. *نقاشي خداست* *ماندگار است*. *نقاش را* *هر چه از دل بر آيد* *لا جرَم بر دل نشاند*.. *ماندگار است.* *مانگار *

اقاقيا 91/10/30

جناب رواق مقرنس ! به محضر شريف و نورانيتان بايد برسانم که اين واژه طبق سياق کلام دقيقا در جايگاه خود قرار گرفته است. و در عالم عرفان ابتدا تاييد حاصل مي شود و سپس تکرار. / و من الله توفيق.

جلوه ي اشک رو خيلي خوب ادا کرديد البته اگه درست فهميده باشم/ هر چه روح انسان رقيقتر باشد اشکش بيشتر است وزينتر است

سلام جناب شهريار../ قدم رنجه فرموديد../ در اين جا نويسنده مويّد يک وجود مانگار است که تمام و عيار جلوه ي محبوب را نمايان مي کند.

مجنون سر کارمون گذاشتي هر حرفي ميزنيم ميگي هووووم

از قرار معلوم جناب مجنون علاقه اي به مباحث عرفاني ندارند../ جناب شهريار خاطر شريفتون رو آزرده نفرماييد..

بله ياد آقايان گودرزي و شقايقي افتادم

اين دو بزرگوار کي بودند؟؟؟

جناب مجنون استادند ولي حيف نشد ما در تخصص ايشان بحثي داشته باشيم

يک ضرب المثل هست برادر

جناب رواق عبارت شريفتان را معنا مي فرمايييد؟؟؟؟؟؟؟؟؟

آقاي مجنون..!//پس بسم الله.

آقاي معظم اين فيد شما عرفانيه؟ عشقيه؟ از ذات حبيب حرف ميزنه؟ يا از ممکنات

ممنونم../ البته ماندگاري چون از صفات لا يزال حضرت احديت است.. هميشه داراي وجهه و وجود طولي با اوست../ بنا بر اين منظور از گونه ها.. اين است که چون نقاشِ اين گونه ها، خداي تبارک و تعالي بوده.. بنا بر اين ماندگار است..زيرا از خداي ماند گار سر چشمه گرفته است..بنا بر اين مانند او نيز ماندگار است.. پس گونه هاي محبوب متصف به صفتي شد که آن صفت از صفات لا يزال

خداوندي است.

جناب شهريار.. هم عرفانيه هم عشقي .

اصلا از مصداق متن در اين مورد خارج شويد../ براي صفت ماندگاري ..فقط و فقط نفس صفت را در نظر بگيريد نه موصوف را..

وقتي اين جمله رو ديدم ميدوني ياد چي افتادم

ياد چي بزرگوار؟؟؟

برو توي وبلاگم توي آرشيو (از دل نوشته هايم ميگويم ) که اولش با اين شروع ميشه* باز سخن از عاشقي، باز سخن از سوختگي، باز سخن از درس پير، چند بار بگويم، سخن از معرفت است. حرف ما عمودش حب دل است.*

اها.. يادم اومد جناب شهريار.. متنش رو توي خونه دارم.. يادته ازت گرفتم؟؟؟

توي آرشيو بود لينکشو ندارم

من متن کاملش رو دارم ميارم..// باز سخن از عاشقي، باز سخن از سوختگي، باز سخن از درس پير، چند بار بگويم، سخن از معرفت است. حرف ما عمودش حب دل است. پير به مجلس آمد و دست به سماء بلند کرد، گفت: همچون سماء باشيد. ديدگانم به سماء بود که گفت: چه يافتي

گفتم سکوت امر کرد تعريف بفرما. آسمان همچون دلي ست بر گرد ارض، هيچ به کلام نمي برد. در دلش آشوبها ست..... در دلش آتشهاست..... در دلش بارنهاست..... در دلش فريادهاست..... خوشا به حالش درس اطاعت گرفت. عشقمان گفت: ذق که من کريمم.

درد فراق را حتي به زبان نياورد هر چه بود در دل بود..... هر چند گفتند:(( رنگ رخساره خبر مي دهد از سر درون)) چه بگويم، که اين کار دل است وگر نه اين را هم مي پوشاند. در شگفتم چرا نمرده است . پير فرمود تطبيق بفرما گفتم:عاجزم

فرمود: ((من عشقني عشقته و من عشقته قتلته و من قتلته فعلي ديته و من علي ديته فانا ديته))

حديث قدسي: کسي که عاشق من شود من عاشقش مي شوم و کسي که من عاشقش شوم ميکشمش و کسي که بکشمش بر من واجب است که ديه ي او را بپر دازم و کسي که پرداخت ديه اش بر من واجب شود بهاي ديه اش خودم هستم)

سر به زير انداختم و گفتم مرگ من کي رسد؟ بفرمود: سکوتت چه شد؟؟؟

جناب رواق! اين جلوات جبريه ي شيدا به جهت سعه ي وجودي اش گاه گداري به قالب جهان آدميان روي کرده و تماثيل مختلفي را يک جا جمع کرده که اگر صد از هفتصد کم کني و کنار 110 به اضافه ي 90 بگذاري.. حاصل کاريست که فاعلش دارد.

تثليث را نظاره بر برج حوت نماييد همان تربيع در ساعت سعد مي شود بزرگوار.

به اميد خدا بزرگوار..منم کم کم رفع زحمت مي کنم..

سلام! *ابري در بهار * اين شعر را امروز گفتم. http://jamegazal.parsiblog.com/Posts/35

زيبا بود.. خدا قوّت..بيا دريا کنيم دل را که تا اعجاز کنيم

شعر* من از انگور بيزارم* http://jamegazal.parsiblog.com/Posts/36