پيام
+
هــوش و حــواس درســت و چنداني نداشت..
*دســتـانــشـ مـي لــرزيــد..*
حـــرفــ هــم کــه مــي زد
گــاهـي زبـانـشــ مـي گـرفــت..
از بچه هايش پرسيدم..
با *کمي تـامّل* گـفـت:
*مــن هــنــوز بــچــه هــايــم را دوســتــ دارم..*
امّــا نـمــي دانــم چــرا..
ايــن *جــمــلــه ي آخـــرشــ *
*عــجــيــب بــوي دلــتـنــگي خــانــه را مــي داد*
باغ آرزوها
91/12/16
«امير معظم»
منم يادم نميره/ سلام/ واقعا دل آدم پر از غصه ميشه.
«امير معظم»
سال دوم دانشگاه يادته با بچه ها با اتوبوس رفتيم؟؟..
«امير معظم»
راستش منم يواشکي گريه کردم.. // به کسي نگيا؟؟
«امير معظم»
جناب باخته!.. اين اواخر نظراتتون رو که ميخونم.. غمگين مي نويسينا..
«امير معظم»
خوب شايد اون ي نفر.. تمان آنچه را که در خود دارد.. غصه ها و غم هايش باشد..